Prolog

Harry siedział w swojej garderobie i szykował się do koncertu. Zerkał na dwudziestotrzyletniego szatyna, który chodził po garderobie w samych bokserkach i szukał swojej ulubionej czarnej koszulki. Brunet nie wiedział czemu, ale rozpraszał go ten widok. Lubił pulchne ciało niskiego chłopaka.. Wyglądał.. słodko. Chłopak był bardzo związany ze swoimi przyjaciółmi. Gdy byli już gotowi wybiegli na scenę i zaczęli śpiewać Little Things. Harry zauważył, że Louis cały czas na niego patrzy. Jego serce biło szybciej, gdy czuł na sobie wzrok starszego chłopaka. Nie wiedział, czemu tak się czuł, to było dla niego nowe. Gdy Louis przeszedł koło niego i klepnął go  w tyłek, w brzuchu Harry'ego pojawiły się motylki.

Gdy tylko koncert się skończył Louis poszedł do garderoby i przebrał się, po czym poszedł do tour busa, jak zwykle paparazzi robili mu mnóstwo zdjęć. Chłopak położył się na swoim łóżku, zauważył, że Niall, Liam i Zayn już smacznie śpią. Rozejrzał się, ale nigdzie nie widział Styles'a. Wyszedł szybko z busa i wrócił na arenę. Wszedł do garderoby i zastał tam chłopaka, który stał na środku i próbował zdjąć z siebie wąskie spodnie, aż za wąskie. Męczył się z nimi od ponad dziesięciu minut i był zły, że musiał założyć aż tak wąskie spodnie. Louis zaśmiał się dźwięcznie i posadził chłopaka na kanapie. Chwycił za nogawki jego spodni i próbował je zdjąć. Zaczął powoli tracić cierpliwość, gdy nagle spodnie zjechały z nóg Harry'ego, a szatyn upadł na podłogę śmiejąc się. Brunetowi nie było do śmiechu. Siedział na kanapie zarumieniony i nagi. Louis spojrzał na spodnie, zorientował się, że zdjął je razem z bokserkami młodszego chłopaka. Szybko je wziął i podał swojemu przyjacielowi, po czym odwrócił się plecami do niego. Podobało mu się ciało bruneta, nawet bardzo.

Harry ubrał się szybko i pobiegł do busa, razem z Tomlinsonem. Położył się na swoim łóżku i zamknął oczy, gdy nagle usłyszał głos szatyna.

- Przepraszam Harry.. Za to.. no wiesz.. w garderobie.. - mruknął chłopak i podrapał się po karku.

Brunet zauważył, że też jest zawstydzony, gdy otworzył lekko oczy.

- Nie szkodzi Lou - uśmiechnął się szczerze i potarł delikatnie ramię przyjaciela,który odetchnął z ulgą. 

Louis położył się na swoim łóżku i leżał bezczynnie. Słyszał spokojne oddechy reszty zespołu. Widział, że wszyscy już śpią.. Czuł się dziwnie.. Coś bardzo przyciągało go do Harry'ego, ale wiedział, że nie może mu tego powiedzieć, bo będzie to nieodwzajemnione uczucie. Znali się już tyle lat.. Przecież nie mógł tego teraz zniszczyć. Czułby się głupio, gdyby chłopak go odrzucił, nie zniósłby tego, że widują się codziennie. No i był jeszcze Nick, który podrywał Harry'ego i widać było, że brunetowi to nie przeszkadza. Chcociaz może mu się to zdawało? Harry precież nie był gejem, a może.. Szatyn też nigdy nie był. Dopiero niedawno zauważył, że jego ciało reaguje na jego przyjaciela inaczej. Zaczął go pociągać i wiele razy miał ocotę go pocałować, ale hamował się, bo nie chciał zniszczyć ich pięknej przyjaźni. Myśłał o tym jeszcze pare minut i zasnął.

                                                                     ****

Harry obudził się wcześnie rano i pierwszą rzeczą jaką zauważył, był Louis, któr siedział na brzegu jego łóżka i patrzył na niego. Brunet odchrząknął, a oczy starszego chłopaka zwróciły się do niego.

- Och.. nie śpisz już.. - mruknął zmieszany chłopak.

Harry kiwnął głową i wstał z łóżka, akurat dojeżdżali do jednego z hoteli. Znajdowali się właśnie w Paryżu i mięli dać tutaj aż dwa koncerty.

- Harry, tym rzem jestes w pokoju z Louisem. - powiedzał Zayn przeczesując włosy palcami - ja jestem w pokoju z Niallem i Liamem.

Styles kiwnął głową i wyszedł z busa, biorąc jedną ze swich walizek, a zaraz za nim wyszła reszta zespołu.

Chłopcy weszli do pięciogwiazdkowego hotelu. i udali się do swoich pokoi.

Louis rzucił swoją torbę na łóżko i poszedł do łazienki. Nalał do wanny gorącej wody i rozebrał się do naga, po czym wszedł do niej. Zamknął oczy i rozkoszował się gorącą wodą, która go relaksowała. Cały czas myślał o Harrym. Nie wiedział czemu, ale nie mógł wyrzucić go ze swoich myśli. Chłopak zapomniał zamknąć drzwi łazienki, ale nie przejmował się tym, ponieważ bruneta nie było jeszcze w pokoju.

Harry wszedł do pokoju pięć minut później i zauważył, że sztyna nie ma w pokoju. Rozebrał się więc do naga i wszedł do łazienki. Stanął przy umywalce i przemył twarz wodą. Zamurowało go, gdy usłyszał chrząknięcie. Odwrócił się w strtonę wanny i zobaczył w niej szatyna z uniesioną brwią. Harry mocno się zarumienił, gdy chłopak zlustrował jego nagie ciało wzrokiem.

- Przepraszam - udało mu się wymamrotać i wybiegł szybko z łazienki.

Wziął szybko swoje zielone bokserki, szare dresowe spodnie i czarną koszulkę. Ubrał się i położył na łóżku. Było mu głupio. Że też nie zauważył, że Louis siedzi w wannie.. Już drugi raz zobczył Harry'ego nago. Brunet nigdy nie był tak zawstydzony.Gdy usłyszał, że szatyn wychodzi z łazienki, zamknął oczy i udawał, że śpi.
Louis ubrał się i położył na swoim łóżku.
- Nie udawaj, że śpisz Hazza. Nie gniewam się - powiedział uśmiechając się do siebie.
Harry odwrócił się w jego stronę i kiwnął delikatnie głową. Wstał szybko z łóżka i poszedł do łazienki, zamykając szczelnie drzwi. Rozebrał się do naga i nalał do wanny wody, dolał też płynu, aby było dużo piany. Uwielbiał takie kąpiele. Wszedł powoli do wanny z gorąca wodą i ułożył się w niej wygodnie. Czuł, że cały stres z niego spływa. Zaczął myć swoje ciało i gdy już skończył, wyszedł z wanny i ubrał się. Wszedł do pokoju i rzucił się na swoje łóżko, od razu przykrywając się kołdrą.
- Dobranoc Loulou - powiedział cicho, a Louis poczuł motylki w brzuchu.
Czy on właśnie nazwał go Loulou? Tak i to było cholernie słodkie.
- Dobranoc Harry - powiedział szatyn uśmiechając się szeroko. Miał cholerną ochotę wstać i pocałować swojego najlepszego przyjaciela. Westchnął cicho, bo wiedział, że nie może tego zrobić. Po chwili zapadł w głęboki sen i śnił o Harrym. Śniło mu się, że są razem, że są szczęśliwi. Śmiali się i dawali sobie całusy, przytulali się gdy nikt nie widział.
Louis obudził się wcześnie rano, przypominając sobie swój sen. Było mu przykro, że to był tylko sen. Nie miał pojęcia, że wkrótce sen stanie się rzeczywistością...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mam nadzieję, że prolog się wam podoba. Postanowiłam zacząć to fanfiction ponieważ usunęły mi się rozdziały z poprzedniego. Bardzo długo pisałam ten prolog i bardzo zależy mi na tym, żebyście komentowali. Jeśli chcecie być informowani o nowych rozdziałach piszcie do mnie na twitterze :) @ineedlarreh